O propósito deste proxecto é revelar como se debe planificar un proceso efectivo de experiencia no museo cun enfoque interdisciplinario e presentar métodos e técnicas que se poden utilizar na educación museística, así como as funcións do museo como contorna educativa, como leva a cabo a aprendizaxe en museos que planifican experiencias museísticas que se van a adquirir con etapas como antes de ir ao museo, durante a implementación e despois de regresar do museo.
O Ministerio de Educación Nacional outorga unha gran importancia ao Patrimonio Cultural e os Museos en Turquía e por primeira vez en 2017, pediron a todas as provincias do país que tivesen os seus museos de educación en cada cidade. Fixemos un en Konya e logo tendo tamén a información que anuncia a Unesco do ano.
Segundo un comunicado de prensa da CE, o obxectivo do Ano Europeo do Patrimonio Cultural é concienciar sobre a importancia social do patrimonio cultural ( https:// goo. gl/ wVM3 Zp). O obxectivo é chegar a un público máis amplo, especialmente nenos e novos, para promover un sentido común de pertenza. Neste sentido, os museos teñen o potencial de permitir unha gran variedade de formas de estudar, interactuar e divertirse. De todos xeitos, a a prendizaxe non está en absolutro restrinxida á escolarización formal nos casos estandar.
Segundo datos estatísticos oficiais (Tuik) en Turquía, en 2016 en comparación co ano anterior;
o número de obxectos expostos nos museos baixo o control do Ministerio aumentou nun 2,4%, pero o número de visitantes aos museos diminuíu nun 38,7%. Os museos non son funcionais para o seu uso con fins educativos. Non teñen áreas para promover o desenvolvemento de habilidades de “aprender facendo” entre os estudantes. Os estudantes nin sequera saben moito sobre os tipos de museos e os seus lugares. O número de estudantes que visitan os museos da nosa cidade é moi baixo. Ademais deste feito, as condicións actuais dos museos en Europa non se atopan nun nivel satisfactorio desde este punto de vista.
Segundo unha enquisa realizada entre os socios, cando á maioría dos estudantes pregúntaselles se están interesados no seu contacto co museo e as exhibicións, tenden a incluír o adxectivo “aburrido” nas súas respostas. Iso é porque a resposta dáse despois dunha visita típica a un museo. Os profesores que acompañaron aos alumnos non seguiron un plan de leccións específico antes da visita. Os estudantes non asistiron a ningunha actividade organizada polas escolas mentres estaban no museo. Non participaron en ningunha actividade despois da súa visita. A participación dos estudantes en todo o proceso limítase a escoitar e observar.
Doutra banda, os alumnos atopan interesante a visita cando o museo transfórmase de “un lugar de memoria e oferta de coñecementos teóricos” en “un lugar de aprendizaxe facendo experiencia, nun lugar de encontro e goce”. Nese caso, a experiencia do museo tamén pode motivar aos estudantes para realizar as súas propias creacións.
Ademais, non é común atopar educadores de museos traballando nos museos.
Ademais, as actividades de formación relacionadas coa educación museística son limitadas. A maioría dos educadores recoñecen a súa debilidade para cambiar unha visita aburrida ao “amorno-museo” por un proceso agradable no “museo como fonte de aprendizaxe e experiencia”.
Así, o contexto do proxecto específico apunta ao uso do museo como un enfoque pedagóxico e á realización de actividades innovadoras que serán unha motivación para recoñecer o valor das exhibicións do museo como fontes de aprendizaxe importantes e ao mesmo tempo alternativas para os grupos destinatarios que son estudantes de dez a quince anos.
Como consecuencia, os obxectivos do proxecto son os seguintes:
- Construír un vínculo máis sólido entre a escola e o museo.
- Uso do museo como un lugar de educación non formal á vez que se salienta a experiencia adquirida a través dos sentidos.
- Aprender mediante o estudo das exhibicións do museo e mediante actividades que melloran as habilidades de percepción.
- Incorporación do enfoque educativo de aprendizaxe facendo.
- Integración de métodos alternativos de aprendizaxe práctica que promoven a colaboración entre os participantes.
- Uso extensivo das exhibicións do museo en enfoques de plans de estudos transversais abertos
- Pasar do modelo educativo centrado no profesor ao modelo centrado no alumno, no que o coñecemento se obtén mediante a participación dos alumnos.
- Comprensión do tempo presente mediante a exploración do pasado e a procura de similitudes e diferenzas entre onte e hoxe.
- Establecer vínculos entre xeracións alentando aos estudantes para actuar como exploradores do pasado nacional e internacional.es fundamental levar a cabo de forma transnacional un proxecto que ten que ver coa cultura, a arte, a historia e a xeografía.
Os participantes do proxecto, e principalmente os mozos que forman parte do grupo destinatario, coñecerán non só a súa propia cultura e o seu pasado, senón tamén a historia doutros países, a través da súa participación nas actividades do proxecto.
Este proceso xogará un papel importante na maior comprensión do “outro”. Tamén motivará aos participantes para ser máis tolerantes coa diversidade cultural e nacional.
Desta forma tamén se conseguirá unha diminución da xenofobia. Un proxecto transnacional deste tipo reforzará o sentido de pertenza a unha comunidade máis ampla que se estende máis aló das fronteiras do noso país.
Por último, os mozos participantes, que probablemente se trasladen a outro país por motivos de estudo ou traballo, terán a retroalimentación necesaria para adaptarse máis facilmente ás novas circunstancias socioculturais.